PiraeusPortCity

Το PiraeusPortCity αποτελεί ένα καινοτόμο ερευνητικό πρόγραμμα, που αναδεικνύει τη σύνδεση ανάμεσα στη ναυτιλία και το θαλάσσιο εμπόριο με την εκβιομηχάνιση και την παγκοσμιοποίηση κατά τον 19ο αιώνα, μέσα από το παράδειγμα του Πειραιά. Το έργο μελετά τη ναυτιλιακή ιστορία της πόλης από το 1834 έως το1914. Στο νέο-αναδυόμενο ελληνικό κράτος, ο Πειραιάς μετατρέπεται μέσα σε λίγες δεκαετίες σε ένα διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, ενώ βρίσκεται παράλληλα και στην πρωτοπορία της εκβιομηχάνισης στη χώρα. Η δημιουργία μια πόλης εκ βάθρων στον Πειραιά αποτελεί κεντρικό στρατηγικό πολιτικό σχεδιασμό, με στόχο να χρησιμεύσει ως το εθνικό και διεθνές λιμάνι του Ελληνικού Βασιλείου, λόγω της γεωγραφικής γειτνίασης με τη νέα πρωτεύουσα της Αθήνας. Στην πόλη εισρέουν πληθυσμοί κυρίως από τις παραδοσιακές ναυτικές κοινότητες του Αιγαίου και του Ιονίου, που αποτέλεσαν το λίκνο της ιστιοφόρου ναυτιλίας τον 18ο αιώνα. Η εγκατάσταση των ναυτικών αυτών πληθυσμών σε συνοικίες γύρω από το λιμάνι, η δημογραφική σύνθεση της νέας πόλης και η σταδιακή επέκταση του αστικού ιστού αντικατοπτρίζουν την αδιάρρηκτη σχέση μεταξύ του λιμανιού και της πόλης. Έως σήμερα παραδόξως, η ιστορία του Πειραιά τον 19ο και τον 20ο αιώνα παραβλέπει το λιμάνι, τη ναυτιλία και το θαλάσσιο εμπόριο, ενώ ο βιομηχανικός χαρακτήρας της πόλης έχει επισκιάσει ιστοριογραφικά την ναυτιλιακή διάσταση. Το παρόν ερευνητικό πρόγραμμα επικεντρώνεται στη μελέτη της ανάπτυξης και λειτουργίας του λιμανιού και της λιμενικής ζώνης που το περιβάλλει, και εξετάζει πώς η ναυτιλιακή οικονομία διαμόρφωσε την πόλη και την τοπική βιομηχανία και συνέβαλε στην αξιοσημείωτη ανάπτυξή τους. Για πρώτη φορά, μελετάται συστηματικά ο Πειραιάς ως ναυτιλιακό κέντρο κατά τον 19ο αιώνα, σε μια σφαιρική προσέγγιση, όπου συνεξετάζεται το εμπόριο και η ναυτιλιακή κίνηση, οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις, οι λιμενικές εγκαταστάσεις και οι υποδομές, η ναυπηγική βιομηχανία και η ναυτική εργασία.