UnSeaX

Σε  όλη τη διάρκεια της μακράς περιόδου, τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα προώθησαν την άνοδο των φυσικών επιστημών των ωκεανών, των οποίων η δημοτικότητά  συνεχίστηκε και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς οι νέες πολιτικές και οικονομικές πραγματικότητες και οι νέες οικολογικές ανησυχίες  δημιούργησαν ένα βαθύ ενδιαφέρον για όλες τις θαλάσσιες έρευνες. Στο ελληνικό πλαίσιο μετά το 1945, το οικονομικό κίνητρο ως κίνητρο για τις θαλάσσιες εξερευνήσεις συνδέθηκε κυρίως με την επείγουσα εξασφάλιση των αναγκαίων ειδών διατροφής για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, με τα αποθέματα ψαριών στο βυθό των ελληνικών θαλασσών να παραμένουν ουσιαστικά ανεκμετάλλευτα. Ταυτόχρονα, οι προσπάθειες των θαλάσσιων επιστημών στην Ελλάδα καθοδηγούνταν περαιτέρω από επιστημονικές φιλοδοξίες και οράματα, προσκολλημένες στενά στην ιδέα της Ελλάδας ως πρότυπο θαλάσσιου έθνους.

Το έργο αυτό θα ανιχνεύσει και θα αναδείξει τις προκλήσεις και τα ιδεολογικά κίνητρα που διαμόρφωσαν και αναδιαμόρφωσαν αυτή τη νέα περίοδο της θαλάσσιας επιστήμης στην Ελλάδα, η οποία ξεκίνησε με την ίδρυση του Ελληνικού Ινστιτούτου Υδροβιολογίας στις ακτές του Πειραιά το 1945 (προκάτοχος του ΕΛΚΕΘΕ, του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών) και θα αποκαλύψει τους ποικίλους κυβερνητικούς, ακαδημαϊκούς , και βιομηχανικούς φορείς που συμμετείχαν στην πορεία της. Θα διερευνήσει περαιτέρω τις συγκεκριμένες πολιτικές, οικονομικές, επιστημονικές, ακόμη και πολιτισμικές παραμέτρους που καθόρισαν την πορεία των ελληνικών θαλάσσιων επιστημών κατά τη μεταπολεμική περίοδο και μέχρι το 1970, όταν η θαλάσσια επιστήμη εισήλθε στην πιο επαγγελματική της φάση.

Το έργο αυτό θα γεφυρώσει την Περιβαλλοντική Ιστορία με την Ιστορία της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, με στόχο να αποτελέσει την πρώτη συστηματική ιστορική μελέτη της εξερεύνησης του ελληνικού βαθύ θαλάσσιου περιβάλλοντος κατά τη μεταπολεμική περίοδο, ένα θέμα που απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό από τη βιβλιογραφία.